روزهای زندگی من

من یاد گرفته‌ام خودم را با شرایط زندگی‌ام وفق دهم! یاد گرفته‌ام در لابلای مشغله‌هایم،
نگرانی‌هایم و تمام سختی‌هایم،
آرزوهایم را در باغچه‌ی کوچک امید بکارم
تا هر روز بیشتر جوانه بزند و بزرگ شود!
من آدمِ آرزوهای بزرگم!
آدم سخت کوشی و امیدواری!
در جهانِ من غیرممکن بی‌رنگ‌ترین عنصر زندگی‌ست....
من آرزومند بهترین‌ شادی‌ها و موفقیت‌ها هستم...
برای خودم، عزیزانم و مردمِ خوبِ کشورم....
آرزو کردن نفسِ زندگیِ مرا گرم می‌کند
و نورِ خوشِ خوشبختی را به قلبم می‌اندازد!
آدمهای آرزومندی باشید....آرزو کنید،
بخواهید و تلاش کنید...
سستی و کرختی، از شما می‌گیرد لذت‌های کوچک و بزرگ را...
جهان زیر دستانِ تمام آدمهایی‌ست که
عطشِ رسیدن به تمام امیال خودشان را دارند!
قلبتان را به نور خدا روشن کنید و
هرگز ناامید نشوید....
همانطور که سیاوش قمیشیِ جان با آن صدای جادویی‌اش می‌خواند:
«آرزوهاتو بغل کن، آرزوهات همه چیتن!»